چرا دختران و پسران از خانه فرار می کنند؟

فرار از منزل، اتفاقی است که تقریبا همه ما درباره آن زیاد شنیده ایم و شاید در نزدیکی خود نیز خانواده هایی را مشاهده کرده ایم که با این آسیب اجتماعی مواجه شده اند. به تازگی مدیرکل دفتر امور آسیب ‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور درباره آمار دختران فراری تاکید کرده است: «بین دو هزار و 500 تا سه هزار دختر فراری در کشور وجود دارند. همچنین ۱۰۰ پسر در شش ماه نخست سال ۹۶ از خانه فرار کرده‌اند که نسبت به تعداد دختران ناچیز است.» البته که این پدیده ابعاد زیادی دارد و نمی توان در یک نوشته، تمام آن ها را برشمرد اما تلاش می شود در ادامه به بیان اصلی ترین دلایل بروز این پدیده بپردازیم و چند راهکار اولیه برای پیشگیری از این اتفاق را بیان کنیم.

فرار پسران از خانه را هم باید جدی گرفت

نکته مهم قبل از بیان هر چیزی، این است که فرار از منزل هم در دختران اتفاق می افتد، هم در پسران. به عبارت دیگر بر خلاف باور عموم افراد که تصور می کنند فرار از خانه فقط در دختران اتفاق می افتد، در بین پسران هم شاهد این مسئله هستیم. منتها هم تعدادش کمتر است و هم پیامدهای منفی این اتفاق برای دختران بیشتر به نظر می رسد. هرچند که از پیامدهای منفی این مسئله برای پسران نیز نمی توان غافل شد.  با وجود این، آمارها نشان می دهد فرار از خانه در دختران بیشتر از پسران رخ می دهد که البته تفاوت فاحشی با یکدیگر دارند. 

اصلی ترین دلایل فرار از خانه

می توان گفت اصلی ترین دلیل برای بروز این پدیده، رها شدن از یک محیط آزاردهنده و پناه بردن به یک محیط امن جایگزین است. به عبارت دیگر، نوجوانی که در محیط خانه انواع فشارها و استرس ها را تجربه می کند، برای رها شدن از این محیط، به دنبال موقعیتی می گردد تا این استرس ها را نداشته باشد. فارغ از این که تا چه اندازه تحلیل ها و قضاوت های نوجوان از شرایط زندگی اش می تواند صحیح باشد یا نباشد، باید این نکته را مدنظر داشت که نوجوان (به ویژه یک نوجوان دختر) هر چه را در خانه پیدا نکند، در بیرون از خانه جست و جو می کند؛ به خصوص اگر آن گمشده  مرتبط با نیازهای عاطفی اش باشد. 

به طور کلی، عواملی مانند خشونت والدین، مشکلات والدین با یکدیگر، منع شدن از برخی خواسته های معقول، سوء استفاده های جسمی و جنسی، تحقیر و طرد شدن و ایجاد یک شرایط تحمیلی برای نوجوان می تواند زمینه ساز فرار از خانه باشد.

با توجه به دلایل اصلی مطرح شده، نقش خانواده ها در کاهش این آسیب بسیار پررنگ به نظر می رسد. در ادامه توصیه هایی برای والدین داریم.

منبع