وقتی بچه به دنیا می‌‌آید، پدر و مادر کنجکاوند ببینند که آیا این کوچولوی زیبا به همان اندازه‌‌ای که آنها او را دوست دارند، به آنها علاقه دارد؟

آن پدر و مادرهایی که عجول‌‌ترند ممکن است اول کار کمی ناامید بشوند، ولی اکثر پدر و مادرها به تدریج علائمی از کودک دریافت می‌‌کنند که نشان می‌‌دهد چیزی شبیه به عشق دارد در دل جگرگوشه‌‌شان جوانه می‌‌زند؛ چیزی که روانشناسان اسم آن را «دلبستگی» می‌‌گذارند و به زبان ساده آن را اینطور توصیف می‌‌کنند «وقتی که شما از کوچولویتان مراقبت می‌‌کنید، او هر روز بیشتر درگیر عشق به شما می‌‌شود. وقتی که این اتفاق افتاد، او کم کم به شیوه خودش علاقه و قدردانی‌‌اش را نسبت به شما ابراز می‌‌کند. این رفتارها همان زبانی است که نشان می‌‌دهد او چقدر به شما دلبسته شده است».

کوچولوها این‌‌طور ابراز عشق می‌‌کنند

از آنجا که بچه‌‌ها منحصربفرد هستند، شیوه‌‌های ابراز علاقه آنها هم منحصربفرد است. اما به هر حال یک سری رفتارهای مشترک در بچه‌‌ها وجود دارد که در ادامه به چند مورد از آنها اشاره می‌‌شود:

1. آرامش را فقط با شما تجربه می‌‌کند.

آرامشی که نوزادان فقط در آغوش پدر و مادرهایشان پیدا می‌‌کنند نشان می‌‌دهد که آنها حضور والدین را درک می‌‌کنند.

2. برایتان دلبری می کند.

مدتی بعد از تولد، سر و کله شیرین کاری‌‌های کوچولوها پیدا می شود. با این اتفاق کم کم او می-فهمد که چه‌‌طور می‌‌تواند با یک لبخند یا یک نگاه ویژه شما را برای ساعت‌‌ها کنار خودش نگه دارد.

3. وقتی از شما دور می‌‌شود، اعتراض می‌‌کند.

حدوداً از یکسالگی تا سه سالگی، کودک از دوری والدین ناراحت می‌‌شود و با بازگشت آنها به وجد می‌‌آید. این ناراحتی که با عنوان «اضطراب جدایی» از آن یاد می‌‌شود، نشانه علاقه خاصی است که کودک به شما دارد.

4. عشق جدیدش را معرفی می‌‌کند.

بچه‌‌ها اغلب در حوالی یک سالگی به یک شی ء خاص علاقه شدیدی پیدا می‌‌کنند. این شیء که در اصطلاح روانشناسی به آن «شیء انتقالی» گفته می‌‌شود، معمولاً یک جور اسباب بازی و یا یکی از وسایل کودک است که کودک آن را جایگزین حضور پدر و مادر می‌‌کند و به کمک آن در مواقع استرس‌‌زایی که والدین در دسترس نیستند، امنیت خود را تأمین می‌‌کند. حضور آن شیء یا اسباب بازی در واقع نمایانگر عشق کودک به شما است، البته به شیوه‌‌ای که می‌‌تواند آن را تحت کنترل خودش داشته باشد.

منبع