قالب های فارسی وردپرس 1

این وبلاگ جهت دسترسی آسان شما عزیزان به قالب های برتر وردپرس به صورت فارسی تدوین و راه اندازی شده است.

قالب های فارسی وردپرس 1

این وبلاگ جهت دسترسی آسان شما عزیزان به قالب های برتر وردپرس به صورت فارسی تدوین و راه اندازی شده است.

چند تکنیک ساده برای این‌که کودکان را تنبیه نکنیم!

 

- او را تشویق کنید:

بهتر است به جای تنبیه کردن کودک، او را برای انجام اعمال خوبش مورد تحسین و تشویق قرار بدهید. در این حالت به طور ناخودآگاه متوجه می‌شود با انجام کارهای خوب، چقدر مورد توجه پدر و مادر است و بر عکس با اذیت کردن و بهانه گرفتن از یکسری مزایا محروم می‌شود و هم خود و هم پدر و مادرش از این وضع خوشحال و راضی نیستند...

با این عمل، کودک به تدریج تشویق می‌شود رفتارش را متعادل کرده تا بیشتر مورد لطف و محبت والدین خود قرار گیرد. بنابراین برای این‌که بتوانید از این روش تربیتی حداکثر استفاده را ببرید باید او را همواره به خاطر کارهای خوبش مورد تشویق قرار دهید تا به تدریج رفتار درست در او درونی شود.

- نشاندن او بر روی صندلی مخصوص:

برای کودکتان توضیح دهید اگر کار بد انجام دهد، چند دقیقه او را روی صندلی مخصوص می‌نشانید. برای کودک زیر دو سال که به خوبی متوجه صحبت‌های شما نمی‌شود، می‌توانید با زبان اشاره ارتباط برقرار کنید. به عنوان مثال اگر کودک یک ساله شما به سمت پریز برق می‌رود، او را بغل کنید و با دست و حرکات سر به او بگویید: "نه، خطرناک است." بعد از چند بار او متوجه می‌شود و دیگر سراغ آن نمی‌رود. بعد از دو سالگی شما می‌توانید وقتی کار اشتباهی انجام داد، علاوه بر این‌که او را به طور شفاهی متوجه کارش می‌کنید، بر روی صندلی مخصوصی نیز بنشانید. اگر احساس کردید از این کار می‌ترسد می‌توانید او را مدتی کنار خود بنشانید. ولی او باید متوجه شود که این عمل به دلیل کار نادرستش بوده است. یادتان باشد این صندلی فقط مخصوص همین کار است، در موارد دیگر سعی کنید از این صندلی استفاده نکنید. او به مرور زمان ارتباط بین رفتار بد و نشستن روی صندلی را متوجه می‌شود.

با ارتباط کلامی، راحت‌تر می‌توانید منظور خود را به کودکتان منتقل کنید. در دو سالگی،‌ اغلب کودکان ارتباط بین رفتار بد و نشستن بر روی صندلی را به خوبی درک می‌کنند. با افزایش سن کودک،‌ بیشتر می‌توانید برای او در این باره توضیح دهید. این موضوع در مورد همه کودکان به یک صورت نیست. به عنوان مثال "لورن" دختر دومم چون مرتب شاهد نشستن خواهرش روی صندلی مخصوص بود، با این عمل آشنایی کامل داشت. اگر هم کار نادرستی انجام می‌داد، فقط کافی بود با نگاه کردن در چشم‌هایش او را متوجه رفتارش بکنیم. بنابراین همه کودکان به یک صورت نیستند، برای هر کودکی روش خاصی مورد نیاز است.

منبع

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.