مروز مهمان یازده سالهای داشتم. پسری دوست داشتنی به نام علی. با خود فکر
کردم به جای این که درباره موضوع این مقاله فکر کنم، از علی بپرسم که چه
مسائل و مشکلاتی دارد یا چه مسائلی دارد که دوست دارد آنها را حل کند. در
نتیجه باب یک گفتگوی کوتاه را با علی باز کردم و پرسیدم علیجان از مدرسه
راضی هستی؟ از همکلاسیهایت خوشت میآید؟ آیا در مدرسه مسئله یا مشکلی
داری؟ علی بعد از کمی خجالت کشیدن به من گفت از رفتار نا شایسته هم
کلاسیهای خود خیلی ناراحت است. او گفت، بچهها در کلاس مرتب همدیگر را
مسخره میکنند. اما صحبتهای علی به همین نکات ختم نشد. بلکه مسائل دیگری
هم مطرح شدند که میخواهم آنها را در این شماره با شما در میان بگذارم. پس
با من همراه شوید.
تمسخر همکلاسیها
متاسفانه
دست انداختن یا سر به سر گذاشتن که به شکل حاد خود (به صورت مسخره کردن)
بروز میکند، رفتار ناشایستی است که برخی از دانشآموزان به آن دچارند.
رفتار نادرستی که روانشناسان آن را نوعی اختلال رفتاری میدانند.
روانشناسان معتقدند که دلیل بروز این رفتار، اعتماد بهنفس پایین یا نداشتن
اعتماد به نفس است. چرا که چنین فردی سعی دارد برای رفع کمبودهای خود، با
این رفتار دیگران را متوجه خود و به اصطلاح جلب توجه کند. این رفتار نه
تنها جو کلاس و حتی مدرسه را متشنج میکند و باعث عصبانیت، نگرانی و
ناراحتی همکلاسیها و اولیای مدرسه میشود، بلکه کودک مورد تمسخر را نیز
دچار تنش خواهدکرد. به عقیده روانشناسان، کودک سعی دارد تا با این رفتار
کمبودهایی چون: اعتماد به نفس پایین، پایین بودن میزان تاثیر کلام خود بر
دیگران و کمبود محبوبیت میان جمع را جبران کند و در تصور خود، جایگاه خود
را میان جمع، خواه دوستان و آموزگاران و یا حتی والدین، بالا ببرد و تثبیت
کند. تردیدی نیست که ادامه این رفتار، نه تنها کودک را به فردی خود محور،
زورگو، بیهویت، عصبی، پرخاشگر و… تبدیل میکند بلکه دیگران را نیز آزار
میدهد و اجتماع کوچک کلاس و مدرسه را متشنج میکند. روانشناسان معتقدند
اعتماد به نفس عامل اکتسابی است که از بدو تولد پایههای آن در وجود هر یک
از انسانها گذاشته شده و با مرور زمان میزان و کیفیت آن گستردهتر و
عمیقتر میشود. متاسفانه در بسیاری از خانوادههایی که فرهنگ سنتی دارند،
مهمترین مساله برای والدین حرف شنوی و تسلیم بودن و بله گفتن فرزندان است،
در نتیجه اینها با ایجاد برخی فشارها و محدودیتهای غیر ضروری و
مشکلآفرین که عمدتا هم به سرکوب فرزندشان منجر میشود، مانع رشد اعتماد به
نفس در کودکانشان شده و همین کمبود تا بزرگسالی آن کودکان امتداد مییابد
و در بزرگسالی هم باعث عدم خودباوری و اتکای به نفس در میشود. پس اگر به
عنوان مادر یا پدر شاهد این هستید که فرزندتان دیگران را مسخره میکند حتما
به فکر روشهایی برای افزایش اعتماد به نفس او باشید.