درست است زمانی که شما هر دو خسته و یا پرمشغله هستید حفظ و تداوم یک تعامل
خوب دشوار است اما این دقیقا باارزش ترین تلاشی است که شما می توانید برای
جلوگیری از بزرگ شدن موضوعات کوچک و کم اهمیت؛ و تبدیل شدن
شان به مشکلات بزرگ انجام دهید.
همه ما می خواهیم فرزندانمان مان را
با عشق و علاقه، هوش و زیرکی و تمام ارزشهایی که قرار است با آنها زندگی
کند بزرگ کرده و پرورش دهیم. اما واقعا چگونه این مهم دست یافتنی می شود؟
اتخاذ
یک روش دقیق ما را راهنمایی می کند که چگونه
در مورد مسایل و چالش های روز به روز تصمیم گیری کنیم. فرزندان ما برای رشد
و یادگیری احتیاج به آزادی دارند. آنها نیاز دارند فرصت کافی در اختیارشان
قرار داده شود که انتخاب کنند و محدودیتها و مسئولیتها را یاد بگیرند.
برای
ایجاد پل ارتباطی و پر کردن شکاف بین ما و فرزندمان باید سعی کنیم که
خودمان را جای آنها بگذاریم و از دیدگاه و منظر آنها به دنیا نگاه کنیم،
باید یادمان باشد که قبل از هرگونه واکنش کمی تامل کنیم؛ ببینیم چرا
فرزندمان رفتار خاصی دارد و یا چرا این توجیه و تفسیر خاص را دارد.
البته
تمام والدین درباره تربیت فرزندان با هم جر و بحث می کنند گاهی اوقات به
نظر می رسد که
آنها متعلق به هر دوی شما هستند و گاهی نیز ممکن است به نظر برسد که اتخاذ
روش تربیتی فرزندان، یکی از شما (والدین) را در مقابل دیگری قرار می دهند و
آنگاه قیل و قال شروع می شود.
وقتی زوجین تصمیم بگیرند که تربیت فرزندان را با همکاری هم بر عهده بگیرند، مهمترین اقدامی که آنها
می توانند در قبال هم انجام دهند عبارت است از چگونه صحبت کردن درباره استرس ها و تنش ها و اختلاف نظرها با هم.
درست
است زمانی که شما هر دو خسته و یا پرمشغله هستید حفظ و تداوم یک تعامل خوب
دشوار است اما این دقیقا باارزش ترین تلاشی است که شما می توانید برای
جلوگیری از بزرگ شدن
موضوعات کوچک و کم اهمیت؛ و تبدیل شدن شان به مشکلات بزرگ انجام دهید. ضمنا
فرزندان با ملاحظه سبک برخوردی والدین پیرامون مشکلات می آموزند که چطور
اختلافات و مشکلات را حل و فصل کنند.