بسیاری از افراد معتقدند ریشه بیماری‌هایشان در تنش‌های عصبی و استرس‌هایی است که به دلایل مختلف طی زندگی با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.

یعنی عامل چاقی، بیماری متابولیکی، بی‌اشتهایی، آسیب‌های پوست و مو، مشکلات گوارشی و حتی ابتلا به سرطان را به گردن اعصاب خراب‌شان می‌اندازند . چنین تصوری چندان هم عوامانه نیست بلکه از نقطه‌نظر روانشناختی و اختلالات روان تنی نیز تا حدی قابل تائید است. کما این‌که اختلالات روان‌تنی فقط مربوط به بیماران روانپزشکی نیست و هر فردی که مبتلا به بیماری‌های مختلف اعم از سرطان و دیابت باشد درگیر این نوع اختلالات می‌شود. در باره بیماری‌هایی که به ظاهر فیزیکی هستند ولی ریشه روان‌شناسی دارند با دکتر رحیم‌نیا، روانپزشک و فلوشیپ روان‌تنی به گفت‌وگو نشسته‌ایم .

در مورد ارتباط اختلالات روانپزشکی و سرطان، هنوز رابطه مستقیم و واضحی شناسایی نشده است. با وجود این، بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان، از وقوع یک حادثه استرس‌زای شدید در زندگی‌شان که از نظر زمانی با شروع بیماری سرطان یکسان بوده است گزارش می‌دهند. آنچه مسلم است این است که رفتارهایی که باعث افزایش احتمال بروز سرطان می‌شوند، مثلا مصرف سیگار و الکل، در بیماران با اختلالات روانی مانند مبتلایان به افسردگی و سایر اختلالات خلقی بیشتر است. بنابراین قابل انتظار است که در این بیماران وقوع سرطان بیشتر باشد.

آیا استرس، واکسن دارد؟ 

افراد می‌توانند از طریق یادگیری «مکانیسم‌های کنارآیی کارآمد»،‌ خودشان را نسبت به اثرات استرس واکسینه کنند. مکانیسم‌های کنارآیی کارآمد عمدتا شامل مهارت‌های حل مساله و ارتباط سالم با دیگران است.

افرادی که از مکانیسم‌های کارآمد در مواجهه با استرس سود می‌جویند، وقتی با یک مشکل بزرگ مواجه می‌شوند، قادرند خودشان را از نظر هیجانی کنترل کنند و تلاش می‌کنند که همه راه‌حل‌های ممکن برای حل مشکل را برگزینند و به بهترین آنها عمل کنند. همچنین از دیگران برای حل مشکل کمک می‌گیرند و از انجام کارهایی که معضل را پیچیده‌تر می‌کند می‌پرهیزند.

http://www.beytoote.com/psychology/khanevde-m/grief7-hard-lean.html