همهی ما از سنین سه یا چهار سالگی دروغ گفتن را شروع کردهایم. اما دیر یا زود یاد گرفتیم که دروغ گفتن، بد است و ما نباید آن را انجام دهیم. اما همهی ما گهگاه دروغ میگوییم. اما بعضی از افراد انگار به طور بیمارگونهای دروغگو هستند! یعنی نمیتوانند در مورد خودشان یا دیگران اطلاعات نادرست ندهند.
. خود شیفتهها معمولا مرض دروغ گفتن دارند، زیرا اهمیتی به واقعیت نمیدهند.
. کسانی که عادت دارند دروغ بگویند ترجیح میدهند دروغ بگویند و بر دیگران تسلط داشته باشند تا اینکه با آنها روراست باشند.
. گاهی، دروغگوها آدمهای بسیار بی فکری هستند که برای فکر کردن به واقعیتها و گفتن آنها با خود در جدالند.
. دروغ گفتن لزوما از شما آدم بدی نمیسازد، بلکه میتواند علامتی از یک مسئلهی بدتری باشد.
همهی ما از سنین سه یا چهار سالگی دروغ گفتن را شروع کردهایم. در این مرحله از رشد مغز، یاد میگیریم که ابزار بسیار چند جانبه و قدرتمندی در اختیار داریم که میتوانیم از آن برای بازی با واقعیت و تاثیر بر نتیجهای که قرار است روی بدهد استفاده کنیم. دیر یا زود یاد میگیریم که دروغ گفتن، بد است و ما نباید آن را انجام دهیم. اما همهی ما گهگاه دروغ میگوییم.
اما بعضی از افراد انگار به طور بیمارگونهای دروغگو هستند! یعنی نمیتوانند در مورد خودشان یا دیگران اطلاعات نادرست ندهند. دلایل روانشناسی رفتار این افراد یک جورهایی رمزآلود است اما دروغگویی بیمارگونه (pathological lying)، اختلالی است که ویژگیهای خاص خودش را دارد، درست مانند علائمی از اختلال شخصیت مانند سایکوپث یا خود شیفتگی.