اضطراب، صدایی است که پشت سرتان می‌شنوید. صدایی که دائم می‌گوید «یک چیز بد در حال وقوع است.» برای همین است که ساعت ۲نیمه شب ناگهان از خواب می‌پرید و به کار شرم‌آوری که ۵ سال پیش انجام داده‌اید فکر می‌کنید.
اضطراب و پریشانی عارضه‌ای است که هر آدمی با هر نوع ویژگی شخصیتی می‌تواند به آن دچار شود. یک فرد درونگرا و یک فرد برونگرا هر دو در معرض اختلال اضطراب هستند. با این حال اضطراب برای افراد درونگرا به بخشی از روند طبیعی زندگی تبدیل می‌شود. همچنین می‌توان گفت این اختلال در میان افراد درونگرا شایع‌تر است.
اختلال اضطراب که شامل نگرانی و ترس درباره اتفاقات است در برخی موارد همراه با حمله هراس و درد‌های جسمی است. شاید برایتان جالب باشد که بدانید خیلی از افراد می‌توانند با نوعی از اضطراب شدید زندگی کنند اما همچنان در کار و زندگی شخصی موفق باشند. در واقع هیچ کس از بیرون نمی‌تواند متوجه ترس و اضطراب این افراد شود. در برخی از موارد حتی خود فرد نیز متوجه ترس و اضطراب خود نیست.
شما همواره آماده هستید
ترس و اضطراب باعث می‌شود که شما همواره سناریوهای ترسناک را در هر موقعیتی در نظر بگیرید بنابراین همیشه خود را برای هر مساله‌ای آماده می‌کنید. مثلا شما ممکن است برای هر درد محتملی یک داروی شیمیایی یا گیاهی در خانه و محل کار در نظر گرفته‌اید فقط به این دلیل که ممکن است یک نیمه شب یا یک روز تعطیل به آن احتیاج پیدا کنید. دیگران شما را فردی موجه، آماده و موقر می‌دانند و همواره این ویژگی‌ها را تحسین می‌کنند. شاید هیچ کس نداند برای هر موقعیتی آماده بودن به معنای نوعی از اضطراب فراگیر است.
شما همیشه ظاهری آرام و درونی ملتهب دارید
بسیاری از افراد درونگرایی که از اختلال اضطراب رنج می‌برند ظاهر خود را آرام نگه می‌دارند. هیچ کس متوجه نمی‌شود که این افراد در یک موقعیت حساس ممکن است چقدر عصبی و نگران باشد به همین دلیل است که ما از این اختلال به عنوان اضطراب پنهان یاد می‌کنیم