نشانه های خانواده پر استرس
هر پدر و مادری می داند استرس بخشی از زندگی خانواده های نوین شده است. بسیاری از ما، استرس برآمده از موضوعاتی همانند سررسید خواب یا روش برخورد با بچه ها را به عنوان یک جزء دوری ناپذیر حیات پذیرفته ایم. نتیجه نهایی این موضوع، تبدیل شدن خانه ای که از آن چشمداشت همدلی و تسکین داشتیم به خانه ای پر از خوف و خشم است. برای این که استرس حیات و آسیبی را که از آن به فرزندان مان وارد می شود، کاهش دهیم راه های مختلفی هستی دارد. علایم یک خانواده پر استرس و توصیه های مشاوران برای درمان این شرایط را در پیوسته می خوانید.
1. اعضای خانواده کمتر از حد معمول می خوابند
وقتی استرس در خانواده افزایش می یابد، یکتا از اولین مسائلی که تحت تاثیر قرار می گیرد، کیفیت خواب است که اغلب برای اعضای خانواده همراه با بی خوابی است. کمبود خواب باعث می شود شما و فرزندان تان بیشتر و بیشتر عصبی و مضطرب شوید و این دور باطل کماکان ادامه یابد.
دکتر آلتمن، کارآزموده کودکان از کالیفرنیا و سخنگوی آکادمی پزشکی کودکان می گوید اگر دانستن می کنید کودکان تان خشن تر از ماضی شده اند، کوشش کنید آن ها را نیم ساعت زودتر به رختخواب بفرستید. این شغل را درباره خودتان هم انجام دهید تا گواه یک تغییر واقعی در جو خانواده باشید.
2. اعضای خانواده زیاد فریاد می کشند
اگر از کارایی استرس بر خانواده تان مطمئن نیستید، کافی است از گوش هایتان کمک بگیرید. هرقدر ما یا فرزندان مان استرس بیشتری را تجربه کنیم، گرایش بیشتری به بالا بردن صدا و ایجاد بگومگوهای غیرضروری پیدا می کنیم. دکتر آلتمن در این باره می گوید اگر فرزندان تان در گفت و گوها فریاد می کشند، همه تلاش تان را بکنید لغایت با اطمینان و تسکین اکثریت پاسخ آن ها را بدهید و این تسکین را به آن ها منتقل کنید ولی اگر شما هم در روبرو فریاد می کشید، بهتر است گفت و گو را متوقف کنید. به فرزندان تان بگویید ما هردو بیچارگی به آرامش داریم پس باید بنشینیم و نفس عمیق بکشیم. این شغل هم برای شما و هم برای آن ها بایسته است.
3. اعضای خانواده کمتر دور هم خوراک می خورند
وقتی شما یا همسرتان عصبی هستید و استرس دارید، فرزندان تان ترجیح خواهند عدل برای این که با شما صحبت نکنند، کمتر سر میز غذا حاضر شوند.دکتر ماری الفورد، روان شناس و عضو مجلس روان شناسی می گوید: برای این که خانواده را سر میز غذا گرد هم بیاورید، جملات مثبتی در ارتباط با خانواده تان روی کاغذ بنویسید و اثناء صرف غذا، آن را بلند بخوانید. این کار کمک می کند بچه ها چشمداشت صرف خوراک را در جوی آرام و مثبت داشته باشند. می توانید این پیشه را از هریک از بچه ها هم بخواهید و به این شکل، یک سنت جدید و مثبت در خانواده ایجاد کنید.
غلبه بر استرس
خانواده های پراسترس دارای نشانه هایی هستند
4. فرزندان تان گوشه گیر شده اند
بعضی از بچه ها وقتی استرس زیادی را تحمل می کنند، منزوی می شوند و خودشان را از سایرین دور می کنند. بچه های بزرگ تر ممکن است خود را در اتاق حبس کنند ولی بازتاب بچه های کوچک تر احتمالا امتناع از بازی با دیگر بچه ها خواهد بود. دکتر الفورد رهنمود می کند در چنین حالتی با فرزندتان صحبت و او را از این موضوع مطمئن کنید که وابستگی وسط شما و او برپا است و او می تواند در ارتباط با هر موضوعی با شما صحبت کند. اگر خودتان استرس دارید و بچه ها متوجه این جستار شده اند، به آن ها بگویید با کارهایی همانند دوش دریافت یا تنفس عمیق آرام تر می شوید. این کارها به طور قطع شما را آرام تر خواهد کرد و به فرزندان تان نشانه خواهد داد شما می توانید استرس تان را مهار و مدیریت کنید.
5. در شغل تان به دشوار برمی خورید
یک مهلت کاری را از دست داده اید؟ در کنفرانس خوب ظاهر نشده اید؟ استرس، ممکن است عامل اصلی آن باشد زیرا استرس توانایی تمرکز و سازمان دهی را از شما می گیرد، آن هم صحیح در زمان هایی که دربایستن به عملکرد دقیق و حرفه ای دارید. دکتر الفورد توصیه می کند در این مواقع، منبع استرس را شناسایی و با همسرتان برای از بین بردن آن همفکری کنید. به عنوان مثال اگر حاضر شدن مقارن شما و بچه ها هنگام صبح مایه می شود، روزتان را با عصبانیت و استرس پیش درآمد کنید، راهکاری برای آن بیابید. به عنوان نمونه نیم ساعت زودتر بیدار شوید یا بخشی از کارهای تان را از شب قبل اتمام دهید.
6. افراد خانواده دریافتن مرض دارند
استرس مزمن، تن را در هر سن و سالی تحت کارایی پیمان می دهد. وقتی خانواده در شرایط پر استرسی قرار دارد، سیستم ایمنی اعضای خانواده ضعیف می شود و شایستن ابتلا به بیماری ها افزایش می یابد. در این شرایط، بچه های کوچک تر معمولا از دل درد، سردرد یا کابوس های شبانه گلایه می کنند و بزرگ ترها مبتلا درد گردن، شانه، پشت و برخی مواقع نیز مبتلا بی خوابی می شوند. در چنین شرایطی، علاوه بر افزایش ساعت های خواب، از تمیز نگه داشتن دست ها و تحرک کافی خویش و اعضای خانواده تان مطمئن شوید. برای این که ضمن ممانعت از بیماری ها با عامل استرس زا نیز رویارویی کنید، دکتر الفورد پیشنهاد می کند به فعالیت های لذت تقسیم مانند بازی های خانوادگی شبانه یا دیدن فیلم بپردازید.
7. شما و خانواده تان اوقات فراغت ندارید
این که بچه ها بعد از مدرسه به کلاس های آموزشی بروند و پس متعلق به هم به فعالیت های فوق برنامه دیگری بپردازند، خفگی زیادی به همه اعضای خانواده وارد می کند و می تواند استرس صبحگاهی سروقت رسیدن به مدرسه، سرکار و... را افزایش دهد. دکتر آلتمن در این مورد می گوید :به عنوان نمونه اگر متوجه شدید درحال این طرف و آن طرف دویدن هستید تا راز وقت به مدرسه یا سرکار برسید، چند لحظه بایستید، 10 نفس عمیق بکشید و دوباره به آماده کردن خودتان مشغول شوید. این که با تسکین همه وسایل باره نیازتان را بردارید اما چند دقیقه دیرتر برسید، کمتر از این که بعد از رسیدن به مدرسه یا سرکار متوجه شوید چیزی را فراموش کرده اید به شما استرس وارد خواهد کرد. اما تدبیر بلند مدت، برباد دان از میزان فعالیت ها و برنامه های خود و فرزندان تان است؛ هم شما و هم آن ها احتیاج به سررسید بیکاری و اوقات فراغت دارید.