چگونه بایوس سیستم خود را آپدیت کنیم؟

مجموعه: ترفندهای کامپیوتری

اپدیت کردن بایوس سیستم

یک چیپ بایوس کوچک در هر رایانه‌ای مخفی است که روی مادربرد شما قرار گرفته و زمانی که شما دکمه‌ی پاور را فشار می‌دهید به سیستم شما جان می‌دهد. BIOS از اختصار حروف اول عبارت basic input and output system تشکیل شده و به معنای سیستم ورودی و خروجی اصلی است و چیپ BIOS دیگر قطعات سیستم شما مانند CPU و GPU را فُرمت و بازآغاز می‌کند.

چند سال پیش تولید کنندگان مادربرد -با مشارکت مایکروسافت و اینتل- یک جایگزین برای چیپ‌های سُنتی BIOS ملقب به UEFI معرفی کردند که از حروف اول عبارت Unified Extensible Firmware Interface به معنای رابطِ سخت‌افزاریِ توسعه‌پذیرِ متحد به وجود آمده است. امروزه تقریباً تمام مادربردهای عرضه شده یک چیپ UEFI به جای چیپ BIOS دارند، اما هر دوی آن‌ها یک هدف مرکزی یکسان دارند: آماده سازی سیستم برای اجرای سیستم عامل. همان طور که گفته شد به خاطر شباهت در اصطلاح، اکثر مردم همچنان UEFI را همان BIOS می‌نامند.

چرا باید (یا نباید) BIOS خود را ارتقا دهید

شناخت UEFI سیستم خود مهم است زیرا شما می‌توانید بفهمید چگونه از بروز رسانی‌های امکانات و برطرف سازهای مشکلات که توسط تولید کنندگان مادربرد با آپدیت بایوس عرضه می‌شوند، بهره ببرید.

نحوه ی آپدیت بایوس سیستم

چیپ‌ و مادربرد پلتفرم‌های جدید اغلب نسخه‌های اصلاح شده‌ی زیادی از BIOS در طول عمر

خود دریافت می‌کنند تا بدون اشکال کار کنند.

احتمالاً مادربرد شما از همان نسخه‌ی اصلاح شده‌ی سیستم عاملی استفاده می‌کند که تولید کننده‌ی مادربرد روی آن هنگام ساختش قرار داده است. در طول عمر یک مادربرد، تولید کنندگان بسته‌های جدید سیستم عامل یا بروز رسانی‌های BIOS منتشر می‌کنند که پشتیبانی از پردازنده‌ها و حافظه‌‌های جدید را فعال می‌کند، یا برخی اشکالات گزارش شده را برطرف می‌سازد. تنها دلیل واقعی برای بروز رسانی به یک نسخه‌ی جدید از سیستم عامل برای مادربرد حل یک مشکل در UEFI یا تعویض CPU است که از مادربرد شما جدیدتر باشد.

برخی دوست دارند به طور منظم چک کنند و پکیج‌های سیستم عامل UEFI خودشان را بروز رسانی کنند، فقط برای این‌که بروز باشند. این یک کار ریسکی است زیرا پروسه‌ی بروز رسانی کردن سیستم عامل به طور بالقوه می‌تواند مادربرد شما را از کار بیندازد یا به اصلاح بریک کند، درست همان‌گونه که فلش کردن یک کاستوم رام روی یک گوشی اندروید می‌تواند دستگاه را بریک کند. بهتر است سخت افزار UEFI خود را بروز رسانی نکنید مگر سیستم عامل آپدیت شده چیز خاصی داشته باشد که شما آن را نیاز دارید.

همان طور که گفته شد اگر شما دارای یک پلتفرم مادر برد یا چیپ هستید که تازه به بازار آمده، ممکن است بخواهید در صدر بروز رسانی‌های بایوس بمانید. در طول هفته‌ی اول که محصول جدید AMD به نام Ryzen در دست کاربران قرار گرفت، چندین بروز رسانی BIOS برای مادربرد عرضه شد که هر کدام عملکرد و ثبات سیستم را مهیا ‌می‌کرد. بجز آن‌هایی که وقتی AMD روی رفع اشکالات Ryzen کار می‌کرد، منتشر شدند.

آپدیت بایوس سیستم

پیش از این که بایوس خود را ارتقا دهید، اطمینان پیدا کنید که واقعاً در حال نصب یک نسخه جدید هستید. آسان‌ترین راه برای پیدا کردن ورژن BIOS خود، باز کردن نرم افزار اطلاعات سیستم یا همان System Information با تایپ کردن عبارت msinfo در نوار سرچ ویندوز است. در پنجره‌ای که باز می‌شود، ورژن BIOS باید در سمت راست، زیر سرعت پردازنده نشان داد شود. شماره‌ی ورژن خود و تاریخ آن را ثبت کنید و بعد آن را با آخرین نسخه‌ی موجود در صفحه‌ی پشتبانی مادربرد در وب‌سایت کمپانی تولید کننده مقایسه کنید.

چگونه بایوس سیستم خود را ارتقا دهید

زمانی که سیستم خود را اجرا می‌کنید، پیامی خواهید دید که شما را مطلع می‌کند کدام دکمه را برای ورود به UEFI BIOS باید فشرد. آن را بفشارید! (دکمه‌ی صحیح مورد نیاز و طراحی صفحه‌ی کنترل UEFI واقعی هر مادربرد فرق می‌کند، پس این دستور العمل بیش‌تر راهنمایی است تا آموزش قدم به قدم.)

با وجود این‌که همه‌ی مادربردها این امکان را ارائه نمی‌دهند، در مدل‌های مشخصی شما می‌توانید با اجرای صفحه‌ی کنترل UEFI، از یک قابلیت بروزرسانی داخلی استفاده کنید تا به اینترنت متصل شده و از سرور سازنده، آخرین سیستم عامل را فلش کنید. این امکان بسیار خوب، بروز رسانی به نسخه‌ی اصلاح شده سیستم عامل جدید را تا جای ممکن آسان‌تر می‌کند.

چگونه بایوس سیستم خود را ارتقا دهید

پروسه‌ برای مادربردهایی که این امکان را پشتیبانی نمی‌کنند، کمی پیچیده‌تر است. ابتدا شما باید صفحه‌ی پشتیبانی مادربرد خود را روی وب‌سایت شرکت سازنده پیدا کنید. آخرین بروز رسانی BIOS باید در بخش پشتیبانی و قسمت دانلود باشد. شما باید فایل را دانلود و آنزیپ کرده، آن را روی یک USB فلش درایور بریزید و سیستم را روی صفحه‌ی کنترل UEFI ریبوت کنید.

از آن‌جا باید ابزار آپدیت سیستم عامل UEFI یا ابزار فلش کردن را اجرا کرده و از سیستم عامل موجود کامپیوتر خود روی فلش بک‌آپ بگیرید (فقط برای شرایطی که مشکلی پیش بیاید). سپس از امکان UEFI استفاده کرده و ایمِیجِ سیستم عامل جدید که دانلود کردید را از محلش در درایو فلش انتخاب کنید. اجرای ابزار آپدیت سیستم عامل باید چند دقیقه طول بکشد، اما اطمینان حاصل کنید که سیستم در طول این پروسه خاموش نشود. چون در این وضعیت، حالت بحرانی پیش می‌آید.

وقتی فرایند فلش کردن به پایان رسید، کامپیوتر خود را ریست کنید و BIOS بروز رسانی شده‌ی سیستم شما آماده‌ی فعالیت است.

بعضی از تولید کنندگان امکاناتی عرضه می‌کنند که می‌توانند با اجرای یک فایل exe مستقیماً از درون ویندوز چیپ UEFI شما را بروز رسانی کنند، اما ما برای اجتناب از هرگون مشکلی، اکیداً توصیه می‌کنیم از یکی از این دو روش بالا استفاده کنید.

بروز رسانی بایوس در سیستم شما می‌تواند مزایای بسیاری را فراهم کند اما درک خطرات مهم است. اگر دلیل واضح و قانع کننده‌ای برای  بروز رسانی سیستم عامل UEFI نیست، به آن دست نزنید. همان‌طور که گفته شد اگر می‌خواهید یک CPU جدیدتر روی یک مادربرد قدیمی‌تر بیندازید، واضح است که به آپدیت BIOS نیاز دارید.

ویندوز 10 شرکت مایکروسافت، نسبت به تمامی نسخه‌های پیشین ویندوز امکان سفارشی‌ سازی‌ های بیش‌تری را دارد . قابلیت‌ها و گزینه‌‌های قدرت‌مند جدید و ترکیب شدن آن‌ها با ویژگی‌های قدیمی ویندوز، روش‌های تازه‌ای را برای کار با ویندوز 10 به ارمغان آورده است. شما می‌توانید به شکلی کارآمد وظایف مختلف خود را انجام دهید و سیستم عامل را از راه‌های گوناگون، بهینه و سفارشی کنید.

هنگامی که شما به یک خانه یا آپارتمان جدید نقل مکان می‌کنید، فضای اتاق‌ها را آن‌طور که دوست دارید درست می‌کنید. تجربه‌ی کار با ویندوز 10 نیز می‌تواند همین‌گونه باشد.

یکی از راه‌های تغییر کارکرد ویندوز 10، سفارشی‌سازی رابط کاربری آن است. منظور از رابط کاربری در هر سیستم عاملی، هر آن چیزی است که شما را به رایانه و اجزای آن متصل می‌کند. رابط کاربری ویندوز 10 شامل سه مورد زیر است:

دسکتاپ

منوی Start

Taskbar

نحوه‌ی نمایش این موارد بستگی به تنظیمات ظاهری ویندوز دارد. همچنین نحوه‌ی عملکرد آن‌ها نیز به تنظیمات سفارشی‌شده و ذخیره‌شده در حساب‌های کاربری ویندوز بستگی دارد. چرا که حساب کاربری شما دارای تنظیمات متفاوت رابط کاربری نسبت به دیگر حساب‌های کاربری ویندوز است. یعنی تغییرات صورت گرفته در رابط کاربری حساب کاربری شما تأثیری در رابط کاربری دیگر حساب‌های کاربری نخواهد گذاشت و تنها مختص آن حساب کاربری خواهد بود.

سفارشی‌سازی دسکتاپ

اولین چیزی که پس از روشن کردن رایانه و ورود به ویندوز خواهید دید، دسکتاپ است. دسکتاپ، فضای کاری مجازی شماست و برای این که رایانه‌ی شما سریع‌تر و هوشمندتر کار کند بایستی بر آن تسلط پیدا کنید. لازم به یادآوری است که در فصل اول و بخش «آشنایی با دسکتاپ‌های جدید» به بررسی نحوه‌ی ساخت دسکتاپ‌های جدید و گردش میان آن‌ها پرداختیم.

بهینه‌سازی عملکرد رابط کاربری

ویندوز 10 از انیمیشن‌های جلوه‌‌های بصری، محو شدن‌‌های آرام و مستطیل‌های انتخاب با ظاهر شفاف پشتیبانی می‌کند. دسکتاپ ویندوز 10 با فعال بودن این قابلیت‌ها بسیاری زیبا به نظر می‌رسد اما این زیبایی به فاکتورهای زیادی نیز بستگی دارد.

در صورت استفاده از یک دستگاه قدیمی و یا کم‌قدرت طبیعتاً ترجیح خواهید داد از این زیبایی کم‌تر بهره ببرید، چرا که هر چقدر از منابع سیستم کم‌تر استفاده شود، عملکرد سیستم افزایش خواهد یافت. این موضوع در نت‌بوک یا تبلتی که تازه خریداری کرده‌اید نیز صدق می‌کند.

شما می‌توانید دسکتاپ را با انجام اعمال زیر آن‌طور که مایلید بهینه‌سازی کنید:

در قسمت جستجوی منوی Start، عبارت SystemPropertiesAdvanced را وارد کرده و Enter بزنید تا پنجره‌ی System Properties در حالتی که تب Advanced در حالت انتخاب است باز شود (شما می‌توانید برای دسترسی به این پنجره، از طریق Control Panel نیز اقدام کنید. ابتدا بر روی System And Security و سپس System کلیک کنید. اکنون در سمت چپ پنجره، بر روی Advanced System Settings کلیک نمایید).

نکته: با توجه به این‌که میان‌برهای فراوانی برای دسترسی به تب‌ها و گزینه‌های مختلف پنجره‌ی System Properties وجود دارد، نیازی نیست که کلیه‌ی این راه‌ها را یاد بگیرید یا به خاطر بسپرید؛ بلکه به جای آن یک روشی که دوست دارید را برگزینید، آن را به خاطر بسپرید و از آن استفاده کنید. یکی از روش‌های محبوب، روشی است که در بالا نیز به آن اشاره شد. همچنین اگر تب Advanced تبی نیست که قصد باز کردن آن را داریم، کافی است پس از باز شدن پنجره بر روی تب مورد نظر کلیک کنیم. و یا به خاطر بپرسیم که SystemPropertiesComputerName تب Computer Name را باز می‌کند، SystemPropertiesHardware تب Hardware را باز می‌کند، SystemPropertiesProtection تب System Protection را باز می‌کند و SystemPropertiesRemote نیز منجر به باز شدن تب Remote می‌گردد.

نکته: اگر مایل به حفظ کردن دستورات نیستید اما همچنان مایل هستید که از یک راه سریع به System Properties دسترسی پیدا کنید، می‌توانید در قسمت جستجوی منوی Start عبارت SystemPropertiesAdvanced را تایپ کنید. سپس در لیست نتایج بر روی SystemPropertiesAdvanced راست‌کلیک کنید و Open File Location را انتخاب کنید.

در File Explorer، بر روی SystemPropertiesAdvanced راست‌کلیک کنید و Pin To Taskbar را انتخاب نمایید. اکنون میان‌بری جهت دسترسی به تب Advanced در System Properties در Taskbar قرار گرفته است. هر زمان که مایل به دسترسی به آن بودید کافی است بر روی آیکن آن در Taskbar کلیک کنید.

در قسمت Performance، بر روی Settings کلیک کنید تا همان‌طور که در تصویر 2-1 می‌بینید، پنجره‌ی Performance Options باز شود.

اکنون می‌توانید:

گزینه‌ی Adjust For Best Performance را انتخاب نمایید تا کلیه‌ی ویژگی‌های مربوط به زیبایی‌های ظاهری ویندوز غیرفعال شود (بهترین عملکرد) و یا گزینه‌ی Adjust For Best Appearance را انتخاب نمایید تا همگی این ویژگی‌‌ها فعال شوند (بهترین ظاهر).

هر یک جلو‌های بصری را به طور دلخواه و مجزا جهت فعال شدن انتخاب نمایید یا تیک هر یک را بردارید تا غیرفعال شوند.

با کلیک بر روی دکمه‌ی OK در دو پنجره‌ی باز، تغییرات را ذخیره نمایید.

تصویر 2-1 تنظیم جلوه‌های بصری جهت بهینه‌سازی دسکتاپ

این اضافات بصری بیش‌ترین تأثیر را بر روی کارایی سیستم خواهند داشت:

Animate Controls And Elements Inside Windows: جلوه‌ی بصری جهت محو شدن‌های آرام روی دکمه‌ها و تب‌ها در پنجره‌ها. هنگام غیرفعال بودن، دکمه‌ها حالت براق خواهند داشت و تب‌ها بدون انیمیشن باز خواهند شد.

Animate Windows When Minimizing And Maximizing: جلوه‌ی بصری هنگام کمینه کردن و بیشینه کردن پنجره‌ها. هنگام غیرفعال بودن، پنجره‌ها بدون انیمیشن بلافاصله در جایگاه مورد نظر قرار می‌گیرند.

Animations In the Taskbar: جلوه‌های بصری هنگام نمایش لیست پرش، پیش‌نمایش پنجره‌ها و دکمه‌های کشویی Taskbar. هنگام غیرفعال بودن، از هیچ انیمیشنی استفاده نمی‌شود.

Fade Or Slide Menus Into View: جلوه‌‌ی بصری هنگام نمایش منوها. هنگام غیرفعال بودن، منوها بدون هیچ مکثی نمایش داده می‌شوند.

Fade Or Slide ToolTips Into View: جلوه‌‌ی بصری هنگام نمایش پیام‌‌های راهنما. هنگام غیرفعال بودن، پیام‌های راهنما بدون هیچ مکثی نمایش داده می‌شوند.

Fade Out Menu Items After Clicking: جلوه‌ی بصری هنگام ناپدید شدن منوها بعد از کلیک بر روی صفحه. هنگام غیرفعال بودن، منوها بدون هیچ مکثی ناپدید می‌شوند.

Slide Open Combo Boxes: جلوه‌ی بصری هنگام نمایش لیست‌های آبشاری. هنگام غیرفعال بودن، لیست‌های آبشاری بدون انیمیشن نمایش داده می‌شوند.

تسلط بر اجزای دسکتاپ

همانند یک فضای کار واقعی، دسکتاپ نیز می‌تواند به‌هم‌ریخته شود. برنامه‌هایی که اجرا می‌کنید و پوشه‌هایی که باز می‌کنید در محیط دسکتاپ و در پنجره‌‌های مجزا روی هم‌دیگر باز می‌شوند. این پنجره‌های باز می‌توانند سریعاً موجب شوند که دسترسی به صفحه‌ی دسکتاپ سخت شود.

برای از بین بردن سریع این به‌هم‌ریختگی، شما می‌توانید برنامه‌ها و پوشه‌های باز را با راست‌کلیک بر روی فضای خالی از Taskbar و انتخاب یکی از گزینه‌های زیر از نو مرتب کنید:

Cascade Windows: با قرار دادن پنجره‌ها روی هم‌دیگر و نمایش نوار عنوان هر یک، پنجره‌های باز را منظم می‌کند.

Show Windows Stacked: با تغییر اندازه‌ی ابعاد پنجره‌ها و قرار دادن آن‌ها در بالای یک‌دیگر در یک یا چند ستون، پنجره‌‌های باز را منظم می‌کند.

Show Windows Side by Side: با تغییر اندازه‌ی ابعاد پنجره‌ها و قرار دادن آن‌ها در کنار یک‌دیگر، پنجره‌‌های باز را مرتب می‌کند.

جهت دسترسی سریع به صفحه‌ی دسکتاپ بدون نیاز به مرتب‌سازی پنجره‌ها، می‌توانید از دکمه‌ی کوچک و بی‌عنوان موجود در انتهای سمت راست Taskbar استفاده کنید. این دکمه، Show Desktop نام دارد. شما می‌توانید به طور موقت تمامی پنجره‌های باز را با کلیک بر روی این دکمه ناپدید کنید.

با کلیک مجدد روی این دکمه می‌توانید پنجره‌ها را مجدداً در همان وضعیت قبلی خود پدیدار کنید. به جای این کار می‌توانید بر روی فضای خالی از Taskbar راست‌کلیک کرده و Show The Desktop را انتخاب نمایید. سپس با راست‌کلیک مجدد بر روی فضای خالی Taskbar و انتخاب Show Open Windows مجدداً پنجره‌ها را در همان وضعیت فراخوانی کنید.

نکته: یک راه سریع‌تر دیگر جهت مخفی کردن و باز نمودن مجدد پنجره‌های باز و نمایش صفحه‌ی دسکتاپ، استفاده از کلید میان‌بر Win+D است.

Task View نیز جهت کار با دسکتاپ بسیار کاربردی است. همان‌طور که در فصل اول توضیح داده شد، با استفاده از Task View می‌توانید نسبت به اضافه و حذف دسکتاپ‌ها و گردش میان آن‌ها اقدام کنید. همان‌گونه که در تصویر 2-2 ملاحظه می‌کنید، با کلیک بر روی دکمه‌ی Task View، پیش‌نمایشی از پنجره‌ی باز موجود در دسکتاپ فعال را مشاهده خواهید کرد.

شما در حالت پیش‌نمایش Task View می‌توانید:

با کلیک بر روی هر پنجره، آن را در جلوی دیگر پنجره‌ها مشاهده کنید.

با بردن نشان‌گر ماوس بر روی هر پنجره و انتخاب دکمه‌ی Close موجود در بالای سمت راست آن، هر پنجره‌ای که می‌خواهید را ببندید.

نکته: در صفحات نمایش لمسی، عمل بردن نشان‌گر ماوس بر روی یک عنصر امکان‌پذیر نیست. به جای این کار، بایستی بر روی عنصر مورد نظر یک ضربه زد و سپس دکمه یا گزینه‌ی مورد نظر را لمس نمود.

تصویر 2-2 Task View پیش‌نمایشی از پنجره‌های باز را در دسکتاپ فعال نمایش می‌دهد

شما می‌توانید فایل‌ها، پوشه‌ها و میان‌برهای خود را جهت دسترسی آسان و سریع در صفحه‌ی دسکتاپ ذخیره کنید. هر فایل یا پوشه‌ای که از پنجره‌ی File Explorer به دسکتاپ منتقل می‌کنید در آن باقی خواهد ماند. همچنین می‌توانید به جای انتقال فایل‌ها و پوشه‌ها به صفحه‌ی دسکتاپ، با طی کردن قدم‌های زیر، یک میان‌بر (Shortcut) از فایل یا پوشه‌ی مورد نظر خود در دسکتاپ ایجاد کنید:

بر روی آیکن File Explorer در Taskbar کلیک کنید. از طریق پنجره‌ی File Explorer به محلی که فایل یا پوشه مورد نظرتان در آن قرار دارد بروید.

بر روی فایل یا پوشه‌ی مورد نظر راست‌کلیک کنید. در منوی باز شده، از زیرشاخه‌ی Send To بر روی (Desktop (create shortcut کلیک کنید.

همچنین شما می‌توانید آیکن‌های سیستمی را نیز به دسکتاپ اضافه کنید. به طور پیش‌فرض، تنها آیکن سیستمی Recycle Bin در صفحه‌ی دسکتاپ به چشم می‌خورد.

شما می‌توانید آیکن‌های سیستمی را با طی کردن مراحل زیر در صفحه‌ی دسکتاپ، اضافه یا حذف کنید:

بر روی فضای خالی از صفحه‌ی دسکتاپ راست‌کلیک کنید و روی Personalize کلیک کنید.

در قسمت سمت چپ پنجره‌ی Personalization بر روی Themes کلیک کنید. اکنون در محدوده‌ی اصلی پنجره، در زیر قسمت Related Settings روی Desktop Icon Settings کلیک نمایید. همان‌طور که در تصویر 2-3 ملاحظه می‌کنید، این کار موجب باز شدن پنجره‌ی Desktop Icon Settings می‌گردد.

شما می‌توانید نمایش یا عدم نمایش هر آیکن را با انتخاب یا عدم انتخاب تیک کنار آن مشخص کنید. با کلیک بر روی دکمه‌ی OK تغییرات ذخیره می‌شود.

تصویر 2-3 حذف یا اضافه‌ی آیکن‌های دسکتاپ

برخی از آیکن‌های دسکتاپ را می‌توان با راست‌کلیک بر روی هر یک، انتخاب گزینه‌ی Rename، تایپ نام جدید و فشردن دکمه‌ی Enter، تغییر نام داد. به عنوان مثال شما می‌توانید آیکن Recycle Bin را با این روش به «سطل آشغال» تغییر نام دهید.

در صورتی که مایل نیستید آیکن یا میان‌بری در صفحه‌ی دسکتاپ موجود باشد کافی است بر روی آن راست‌کلیک کنید و Delete را انتخاب نمایید. سپس در پنجره‌ی تأییدیه نیز بر روی Yes کلیک کنید.

هر یک از آیکن‌های سیستمی دارای ویژگی‌ها و کاربردهای خاصی هستند:

دسترسی به رایانه‌ها و دستگاه‌های موجود در شبکه‌: دوبارکلیک بر روی آیکن Network، موجب باز شدن پنجره‌ای می‌شود که امکان دسترسی به رایانه‌ها و دستگاه‌های موجود در شبکه‌ی شما را فراهم می‌سازد.

دسترسی به Control Panel: دوبارکلیک بر روی آیکن Control Panel موجب باز شدن Control Panel ویندوز می‌گردد که از طریق آن امکان دسترسی به ابزارهای مدیریت و تنظیمات سیستم فراهم می‌گردد.

دسترسی به صفحه‌ی System در Control Panel: راست‌کلیک بر روی آیکن This PC و کلیک بر روی Properties موجب نمایش صفحه‌ی System در Control Panel می‌گردد.

دسترسی به File Explorer: دوبارکلیک بر روی آیکن هر پوشه موجب باز شدن محتویات پوشه در پنجره‌ی File Explorer می‌گردد.

اتصال به درایوهای شبکه: راست‌کلیک بر روی آیکن This PC یا آیکن Network و انتخاب Map Network Drive موجب باز شدن پوشه‌‌های به‌اشتراک‌گذاشته‌شده در شبکه می‌گردد.

مدیریت رایانه: راست‌کلیک بر روی آیکن This PC و انتخاب Manage موجب باز شدن کنسول Computer Management می‌گردد.

حذف آیتم‌های پاک‌شده: راست‌کلیک بر روی آیکن Recycle Bin و کلیک بر روی Empty Recycle Bin موجب حذف دائم تمامی آیتم‌های موجب در Recycle Bin می‌گردد.

بازیابی آیتم‌های پاک‌شده: دوبارکلیک بر روی آیکن Recycle Bin موجب باز شدن Recycle Bin می‌گردد که از این طریق می‌توانید آیتم‌های پاک‌شده را مشاهده کرده و بازیابی کنید.

اکنون که با نحوه‌ی اضافه کردن آیتم‌ها به دسکتاپ آشنا شدید، می‌توانید یک آیکن با عملکرد مشابه Show Desktop نیز در صفحه‌ی دسکتاپ ایجاد کنید:

Notepad ویندوز را باز کنید و دستورات زیر را در آن وارد کنید و فایل را در صفحه‌ی دسکتاپ با نام Show.scf ذخیره نمایید:

[Shell]

Command = 2

IconFile = Explorer.exe, 3

[Taskbar]

Command = ToggleDesktop

اکنون بر روی این آیکن ساخته‌شده دوبار کلیک کنید تا پنجره‌های باز در دسکتاپ فعال را مخفی کرده و یا دوباره نمایش دهید.

چه در حال حاضر خبره برنامه Word یا تازه‌کاری در دنیای پردازش متون و کلمات باشید، این 13 میان‌بر کیبوردی برنامه Microsoft Word به شما در تسلط یافتن بر اسناد و افزایش بهره‌وری کمک می‌کند.

 بهینه سازی سایت یا سئو سایت چیست؟

سئو (Search Engine Optimization) یا بهینه سازی سایت جهت موتورهای جستجو، بهینه سازی سایت فرآیندی است که جدای از اهمیت آن در حضور مناسب در موتورهای جستجوی معتبر ، می تواند بازدهی وب سایت را افزایش دیتا و مایه جذب مخاطبان بیشتری جهت بازدید از سایت شما شود. 

تمام استانداردهای لازم جهت بهینه سازی تارنما برای بهبود عملکرد وب سایت ها تدوین شده است.

سئو (search-engine-optimization(SEO روشی برای پیشروی کردن یک تارنما به قصد افزایش تعداد بازدیدکننده هایی است که از موتور های جستجو گرفتن می کند.

سئو جنبه های متفاوتی دارد،از کلماتی که در وب سایت بهره‌گیری می کنید گرفته لغایت کیفیت لینک هایی که سایر سایت ها به شما می دهند.

به عبارت سایر سئو به این معناست : “اطمینان از این که ساختار تارنما به سادگی و راحتی برای موتور جستجو قابل فهم است.

سئو تنها در ارتباط با ی “موتور” ها نیست بلکه در طرف روبرو به معنای ساخت وب سایت به طوری است که برای کاربران خوشایند باشد.

مجموعه نرم‌افزاری Microsoft Office شناخته‌شده‌ترین نرم‌افزار کاربردی در دنیا بوده و با توجه به آمار مایکروسافت، بیش از 1.2 میلیارد نفر در 140 کشور مختلف دنیا و با 107 زبان متفاوت از آن استفاده می‌کنند.

همان‌طور که میدانید آفیس از برنامه‌های مختلف ساخته‌شده، اما احتمالاً Word پرکاربردترین آن‌ها است. نرم‌افزار Word نیز به میان‌برهای کیبوردی ارزشمندی مجهز شده که به شما امکان صادر کردن دستورهای متداول را تنها با فشردن چند کلید می‌دهد. اگر با نرم‌افزار Word کار می‌کنید اما از میان‌برهای آن استفاده نمی‌کنید، کار خود را سخت کرده‌اید.

به خاطر سپردن این 13 میان‌بر بسیار ساده بوده و روش به خاطر سپردن هرکدام را هم به شما میگوییم.

از Ctrl + S برای ذخیره کردن سند فعلی استفاده کنید. S به Save اشاره دارد.

برای باز کردن سندی که در کامپیوترتان موجود است از Ctrl + O استفاده کنید. O به Open اشاره دارد.

برای بستن سند فعلی از Ctrl + W استفاده کنید.

برای ایجاد سند جدید از Ctrl + N استفاده کنید. N به New اشاره دارد.

برای خنثی کردن آخرین حرکتی که انجام داده‌اید از Ctrl + Z استفاده کنید.

اگر از نتیجه دستور قبل راضی نبودید و خواستید که حرکت دوباره تأثیر داده شود، از Ctrl + Y استفاده کنید.

برای توپر نشان دادن متن از Ctrl + B استفاده کنید. B نشانگر Bold است.

بعد از فشردن این کلید حروف بعدی که تایپ می‌کنید توپر نشان داده می‌شوند. اگر می‌خواهید بخشی از متنی که قبلاً نوشته‌شده توپر دیده شود، آن را انتخاب کرده یا به عبارتی هایلایت کنید و بعد ترکیب Ctrl + B را فشار دهید. می‌توانید دوباره از همین ترکیب برای بازگرداندن متن به حالت عادی استفاده کنید.

برای کج یا Italic نشان دادن متن از ترکیب Ctrl + i استفاده کنید. i به italic اشاره دارد.

این میان‌بر بعدازاینکه از آن استفاده کردید بر متن اثر می‌گذارد. می‌توانید بخشی از متن را انتخاب کرده و بعد با استفاده از میان‌بر آن را italic کنید. می‌توانید از همین میان‌بر برای غیرفعال کردن آن استفاده کنید.

برای خط کشیدن زیر متن از ترکیب Ctrl + U استفاده کنید.

بعد از به کار گرفتن این میان‌بر زیر متن خط کشیده می‌شود. می‌توانید بخشی از متن را هم انتخاب کرده و با به کار گرفتن این میان‌بر زیر متن خط بکشید. می‌توانید از همین میان‌بر برای از بین بردن خط زیر متن نیز استفاده کنید.

برای کوچک کردن فونت ابتدا Ctrl را نگه‌داشته و پیوسته کلید [ را فشار دهید.

این میان‌بر بعد از به کار گرفتن آن بر متن جدیدی که تایپ می‌کنید تأثیر می‌گذارد. می‌توانید بخشی از متن را انتخاب کرده و به کمک میان‌برها فونت آن را کوچک کنید.

برای بزرگ کردن متن نیز مشابه روش قبل کلید Ctrl را نگه‌داشته و از کلید ] استفاده کنید.

این میان‌بر بعد از به کار گرفتن آن بر متن جدیدی که تایپ می‌کنید تأثیر می‌گذارد. می‌توانید بخشی از متن را انتخاب کرده و به کمک میان‌برها فونت آن را کوچک کنید.

برای پرینت گرفتن سند از ترکیب Ctrl + P استفاده کنید. P به Print اشاره دارد.

این میان‌بر صفحه گزینه‌های پرینت Word را برایتان نمایش می‌دهد.

برای پیدا کردن کلمه یا عبارتی خاص از میان‌بر Ctrl + F استفاده کنید.

این میان‌بر نشانگر را مستقیماً به نوار هدایت در سمت چپ صفحه می‌برد، در اینجا می‌توانید کلمه یا عبارت موردنظر خود را تایپ کرده تا آن را در صفحه پیدا کنید. برای رفتن به نمونه‌های بعدی که در متن پیداشده است، کلید Enter را فشار دهید.

بد نیست بدانید که بسیاری از این میان‌برها در دیگر برنامه‌های مایکروسافت نظیر Edge، Excel و غیره نیز کار می‌کند. از امتحان کردن نهراسید.

اگر سرعت ویندوز شما کند شده است با استفاده از این ترفند می توانید فایل های اضافی ویندوز خود را حذف کنید و سرعت آن را افزایش دهید.

یکی از مشکلات ویندوز، هنگ کردن و کند شدن در هنگام کمبود حافظه است. یکی از عاملان این اتفاق، جمع شدن فایل های اضافی و بی استفاده در ویندوز است که این فایل ها در پوشه ای به نام Temp ذخیره می شود. اگر این فایل ها را حذف کنید، کمک شایانی به افزایش سرعت ویندوز می کند. اگر سرعت ویندوز شما کند شده می توانید با ترفند زیر پوشه Temp را پیدا و فایل های درون آن را حذف کنید.

برای پیدا کردن پوشه Temp:

قدم اول: دکمه ویندوز را نگهدارید و دکمه R را فشار دهید تا Run اجرا شود

قدم دوم: عبارت %temp% را تایپ کنید و گزینه OK را بزنید

قدم سوم: پنجره ای باز می شود. تمام فایل های درون آن را انتخاب کنید و دکمه Shift + Delete را بزنید.

قدم چهارم:  اگر پیغام File in use ظاهر شد، روی گزینه Skip کلیک کنید.

نکته: این ترفند هیچگونه آسیبی به ویندوز شما نمی رساند و اطلاعات سیستم شما تغییری نمی کند.

افزایش سرعت ویندوز

حذف فایل های اضافی در ویندوز

برای غیرفعال کردن Windows Defender در ویندوز 10 می توانید از یکی از روش های زیر استفاده کنید.

روش اول استفاده از Local Group Policy

1-Run رو باز کنید. ( استفاده از کلید های Windows+R )

2-عبارت gpedit.msc رو تایپ و Ok کنید.

3-به مسیر زیر بروید

کد PHP:

Computer Configuration > Administrative Templates > Windows Components > Windows Defender  

غیرفعال کردن Windows Defender در ویندوز 10

4-بر روی Turn off Windows Defender دبل کلیک کنید.

5-در صفحه باز شده Enable رو انتخاب Apply و OK کنید.

روشهای غیرفعال کردن Windows Defender در ویندوز 10

روش دوم استفاده از registry ویندوز 

1-Run رو باز و عبارت regedit رو تایپ کنید.

2-به مسیر زیر بروید.

کد PHP:

HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Policies\Microsoft\Windows Defender  

3-در سمت راست باید کلید DisableAntiSpyware رو ببینید.

(اگر چنین کلیدی نیست در فضای خالی راست کلیک انتخاب New و کلیک بر روی DWORD (32-bit) نام آن را DisableAntiSpyware قرار دهید)

4-بر روی کلید DisableAntiSpyware دبل کلید کنید و در قسمتvalue data عدد 0 را به 1 تغییر دهید.

5-سیستم را ریستارت کنید.

روش سوم استفاده از settings app

1-settings را باز کنید.

2-بر روی Update & security کلیک کنید.

3-بر روی Windows Defender کلیک کنید.

4-در قسمت Real-time protection را off کنید.

5-(در روش سوم ممکن هست پس از ریستارت سیستم این قسمت دوباره فعال شود)